πρωτοσφήν

-ῆνος, ό, Α

η πρώτη σφήνα, δηλαδή το αρχικό αιχμηρό κομμάτι ξύλου ή μετάλλου που ωθείται με χτύπημα ανάμεσα σε δύο σώματα ή στα μέρη ενός σώματος και τά διαχωρίζει.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πρωτ(ο)-* + σφήν, -ηνός «σφήνα»].